ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิต วัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการ สังกัดวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับคุณภาพชีวิต วัฒนธรรมองค์การ กับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการ สังกัดวิทยาลัยโลจิสติกส์และซัพพลายเชน มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิต วัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากร สายสนับสนุนวิชาการฯ กลุ่มตัวอย่างคือ บุคลากรกสายสนับสนุนวิชาการฯ รวมผู้ให้ข้อมูลทั้งสิ้น 32 คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเองและนําข้อมูลที่ได้จากการตอบแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างไปวิเคราะห์โดยใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์ สหสัมพันธ์ของ   เพียร์สันและวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับคุณภาพชีวิต  ของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฯ พบว่า  โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.53, S.D.= 0.83) 2) ระดับวัฒนธรรมองค์การ ของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฯ พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 4.00, S.D.= 0.90) 3) ระดับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฯ พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.56, S.D.= 0.89) 4) ความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพชีวิตกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฯ พบว่า เมื่อพิจารณาความสัมพันธ์แต่ละด้านพบว่า ด้านประสิทธิผลระดับบุคคล ด้านประสิทธิผลระดับกลุ่มและด้านประสิทธิผลระดับองค์การมีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 5) ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลในการปฏิบัติงานของบุคลากรสายสนับสนุนวิชาการฯ ในแต่ละด้าน พบว่า ประสิทธิผลระดับบุคคล ประสิทธิผลระดับกลุ่มและประสิทธิผลระดับองค์การมีความสัมพันธ์กับวัฒนธรรมองค์การ อย่างมีนัยสําคัญทางสถิติที่ระดับ .05